Jak zoptymalizować tarcie i przenoszenie ciepła w zespole bruzyka hamulcowego?

Optymalizacja wydajności tarcia i przewodzenia ciepła Zespół buta hamulca jest kluczem do poprawy wydajności hamowania, bezpieczeństwa i żywotności usług. Poniżej znajduje się szczegółowe wyjaśnienie aspektów wyboru materiału, projektowania strukturalnego, poprawy procesu i zdolności adaptacyjnej środowiska:

Użyj wysokowydajnych materiałów tarcia kompozytowych (takich jak ceramika, materiały organiczne inne niż Asbestos lub materiały wzmocnione włóknem metalowym), aby poprawić stabilność współczynnika tarcia i zapewnić efekt hamowania w różnych warunkach pracy.
Dodaj stabilizatory tarcia (takie jak krzemiany lub węglika krzemu) i zużyj wzmacniacze, aby zmniejszyć szybkość zużycia powierzchni tarcia.

Zoptymalizuj zakres współczynników materiałów tarcia (ogólnie 0,35 ~ 0,45) dla różnych modeli i scenariuszy użytkowania. Zbyt wysoki współczynnik może powodować blokowanie, a zbyt niski współczynnik zmniejszy siłę hamowania.

Dodaj metalowe proszki o doskonałej przewodności cieplnej (takich jak proszek miedzi lub proszek aluminiowy) do materiału, aby zmniejszyć problem redukcji współczynnika tarcia w warunkach wysokiej temperatury.
Wybierz materiały, które mogą wytrzymać wysokie temperatury (ponad 350 ° C), aby uniknąć rozkładu termicznego (blaknięcie hamulca).

Dodaj określone wzory lub struktury otworów do powierzchni podkładki tarcia, aby zoptymalizować obszar styku tarcia i zmniejszyć stężenie naprężenia na podkładce tarcia.
Zwiększ przyczepność między butem hamulcowym a powierzchnią bębna hamulcowego, jednocześnie poprawiając problem hałasu hamulca.

Zwiększ twardość powierzchni materiału tarcia poprzez proces obróbki cieplnej, aby uniknąć utraty wydajności tarcia z powodu zmiękczenia powierzchni podczas hamowania.

Dodaj dodatki przeciwpoślizgowe, aby zapewnić stabilne tarcia w wilgotnym środowisku i uniknąć „poślizgu”.

Użyj wysokich metali przewodności cieplnej (takich jak stopy aluminium lub stopy miedzi) jako materiał podstawowy buta hamulcowego, aby poprawić wydajność przenoszenia ciepła, zmniejszając w ten sposób wzrost temperatury bębna hamulcowego i podkładkę tarcia.
W przypadku pojazdów wytrzymałościowych można zastosować materiały kompozytowe z ceramiki węglowej, które mają dobrą przewodność cieplną i wyjątkowo wysoką oporność temperaturową.
Lekki projekt

Zmniejsz masę zespołu hamulca hamulcowego (takiego jak poprzez mieszanie materiału lub zmniejszenie objętości niekrytycznych składników), aby zmniejszyć akumulację ciepła.

Zaprojektuj otwory lub szczeliny rozpraszania ciepła na bucie hamulcowego, aby zwiększyć cyrkulację powietrza i promować szybkie rozpraszanie ciepła.
Powierzchnia bębna hamulcowego układu hamulcowego można zaprojektować z rowkami rozpraszania ciepła lub otworami wentylacji w celu dalszego przyspieszenia chłodzenia.

Zastosuj powłokę promieniowania w wysokiej temperaturze lub powłokę ceramiczną na powierzchni buta hamulcowego, aby zwiększyć jego zdolność rozpraszania ciepła promieniowania.

Dodaj warstwę izolacji cieplnej między płytką tarcia a podłożem, aby zmniejszyć przenoszenie ciepła do innych części układu hamulcowego i chroń bęben hamulcowy i płyn hamulcowy.

Upewnij się, że współczynniki rozszerzania cieplnego materiału tarcia i podłoża dopasowują się, aby uniknąć problemów z zrzucaniem lub odkształceniem spowodowanym wysoką temperaturą.

Warstwa tarcia jest oddzielona od podłoża przez warstwową strukturę, a warstwa bufora jest ustawiona pośrodku, aby zmniejszyć prędkość przewodzenia wysokiej temperatury do podłoża.

Wydajność tarcia i efekt przewodzenia cieplnego zespołu hamulca są ściśle związane z jakością materiału i powierzchni bębna hamulcowego. Używaj wysokotemperaturowych, odpornych na wysoko temperaturę materiałów bębnów hamulcowych (takich jak żeliwo lub stal stopowa) i regularnie wyczyść powierzchnię bębna hamulcowego, aby uniknąć rozpraszania ciepła w obcym materiale.

Zainstaluj automatyczne urządzenie regulacyjne, aby upewnić się, że prześwit między butem hamulcowym a bębnem hamulcowym jest zawsze w optymalnym zakresie, aby uniknąć stężenia ciepła lub niewystarczającej sile hamowania z powodu nadmiernego prześwitu.

Zespół buta hamulca jest poddawany eksperymentom testowania ławki i symulacji dróg w celu monitorowania wydajności tarcia i wydajności przewodzenia ciepła w różnych warunkach temperatury, prędkości i obciążenia oraz stale optymalizują projekt i wybór materiału.

Dzięki optymalizacji formuły materiału tarcia, poprawa konstrukcji struktury rozpraszania ciepła i poprawa przewodności cieplnej materiału podstawowego, wydajność tarcia i przewodzenie ciepła zespołu hamowania hamulca można znacznie poprawić. Ta systematyczna optymalizacja może nie tylko zapewnić bezpieczeństwo hamowania pojazdu w różnych warunkach pracy, ale także przedłużyć żywotność systemu hamulca i zwiększyć wrażenia z jazdy użytkownika.